Umutsuz Boşanmalar: Uygurlara Karşı Başka Bir ÇKP Suçu
08/22|2023 MARCO RESPİNTİA
Bir Uygur gözaltına alındığında, eş şüpheli olarak kabul edilir ve gözaltına alınır ve çocuklar evlat edinilmek üzere verilir. Çocukları kurtarmak için henüz gözaltına alınmayan eş boşanma davası açar.
Kültürel soykırımların yolları incedir. Yollar boyunca ceset yığınları toplanmıyor. Kültürel soykırımlar, bir ulusun geleceğini iptal ederek yavaş yavaş yok edilmesinin peşindedir. Uygurlar bunun bir örneğidir. Kendilerine nihai meydan okumayı getiren 2017 saldırısından bu yana, Çin Komünist Partisi (ÇKP) Uygurlara karşı soykırım hedefine ulaşmak için çeşitli yöntemler geliştirdi. Bu, masum insanların “yeniden eğitim” kamplarına kitlesel olarak sınır dışı edilmesiyle sonuçlandı ve aynı zamanda evde kalan çocuklarını da hedef aldı. Uygur çocuklarına karşı en iğrenç taktiklerden biri aslında onları “yapay yetimler” yapmaktır.” Ebeveynleri ölmedi. Gözaltı ve çalışma kamplarında mahkumdurlar. Ebeveynleri tarafından istemeyerek yalnız bırakılan çocuklar daha sonra “zorla onlardan ayrılır ve çocuk bakım kurumlarına, yetimhanelere ve yatılı okullara yerleştirilir.” Dünya Uygur Kongresi Yürütme Kurulu Üyesi Dilxat Raxit’in sözcüsü olarak görev yapması, bu üzücü ve ciddi durumu “Acı Kış” ın dikkatine sunuyor.”
Belirttiği gibi, “ciddi bir insani kriz.“ Aslında altını çiziyor, “çok sayıda kanıt Uygur çocuklarının bu kampanyadan derinden etkilendiğini gösteriyor. Bu yapay yetimlerin çoğu Doğu Türkistan dışındaki evlat edinme kurumlarına devredildi, “Çin hükümetinin Sincan Uygur Özerk Bölgesi (XUAR.) Bu tesislerde, “ÇKP’NİN tasarladığı kesin bir kültürel ve eğitimsel stratejinin baskısı altında, anadillerini konuşmaları ve öğrenmeleri engelleniyor. İdeolojik bir yeniden eğitimdir.”
Daha kötüsü de var. ”Çinli yetkililer,“ diye ekliyor Raxit, “gelecekteki Uygurların doğumunu önlemeyi amaçlayan bir ‘aile planlaması’ politikası da uyguluyor.” Resmi olarak, Çin rejiminin ülkeyi on yıllardır yönettiği demografik zulüm sona erdi. Rezil ve kanlı “tek çocuk politikası” artık sona erdi. Orijinal “tek çocuk politikasının” kendisinin neden olduğu ağır kayıplara karşı koymak için bir “iki çocuk”, ardından bir “üç çocuk”, ardından belirsiz bir “daha fazla çocuk” stratejisi ve ardından Halkı vuran demografik (ve ekonomik) krizle değiştirildiÇin Cumhuriyeti. Ancak Uygurlar ve Tibetliler de dahil olmak üzere hedeflenen azınlıklar için, rejimin doğumlar üzerinde uyguladığı sıkı kontrol hala kötü görevini yerine getiriyor. ÇKP’NİN diğer durumlarda gösterdiği gibi, isimlerdeki değişiklikler politikalardaki değişikliklerle aynı değildir.
Ancak Uygur çocuklarını etkileyen bu trajedi şimdi üçüncü bir adıma giriyor. “Yerel kaynaklara göre Uygurlar arasındaki boşanma oranı artık inanılmaz derecede yüksek.” Raxit, vardığı sonuçları, güvenliği anonimlikle korunacak olan yerdeki referanslara dayandırdı. Elbette Uygurlar arasında artan boşanma oranı, son kitlesel zulüm dalgasından önce geliyor. Modern zamanlarda, bu elbette bir takım nedenlerden kaynaklanmaktadır, ancak doğrudan zulmün ilerlemesi onu büyük ölçüde hızlandırmıştır. Boşanmalar resmi belgelerle sonuçlanan kesin bir prosedür uygularken, çkp’nin xuar’daki çocuklara yönelik zulmü, yüksek oranlarının gizli bir nedenidir. “Boşanmanın arkasındaki temel neden, ‘yapay yetimler’ kampanyası karşısında birçok Uygur çiftinin çocuklarını en başından korumaya karar vermesidir: aile yok, yetim yok …”
Aslında, ÇKP “aile zulmü” gerçekleştiriyor.” Bir eş soruşturulursa ve / veya gözaltına alınırsa, kocası da öyledir ve bunun tersi de “suç ortaklığı” veya “örtbas etme” şüphesiyle – “derneğe göre suçluluk” ilkesinin bir varyasyonu. “Sonuç olarak,” diyor Raxit, “Birçok Uygur ailesi yok edildi ve üyeleri üç farklı yere taşındı. Ebeveynler ayrı ayrı gözaltına alındı veya ‘eğitim incelemesi’ için evden ayrıldı ve reşit olmayan çocukları resmi kurumlar tarafından kim bilir nereye yerleştirilmek üzere ‘evlat edinildi’. Ancak Uygur çiftleri boşanarak çocuklarına farklı bir kader verebilir. Aslında, bir anne veya babanın gözaltına alınması durumunda, [boşandıktan sonra eşin tutuklanmasının ardından tutuklanmayacak olan] diğer ebeveyn, onlarla gerçek olarak ilgilenerek evde kalabilir. Bu umutsuz bir son çaredir … Ne yazık ki, Uygur çocuklarının sonunda zulümden gerçekten kaçmayacaklarına eminim. ÇKP yeni yöntemler geliştirecek …”
Uygurlar, kendi çocuklarını kurtarmak için ÇKP bunu yapmadan önce kendi ailelerini giderek daha fazla yok ediyorlar. ÇKP politikalarının acımasızlığını bir kez daha gösteren üzücü bir paradoks. Ve elbette boşanma hilesi, güçlü ve istikrarlı ailelere inanan Uygurların dini iknalarına ve geleneksel geleneklerine aykırıdır. Raxit, ”Uygur dini ve geleneksel kültürünün mirası ve gelişimi büyük ölçüde aile eğitimine bağlı” diye ekliyor. “Ebeveynlik, çocukların gelecekteki inancını şekillendirmede güçlü bir güçtür. Bu nedenle Uygurlar boşanmaya karşı her zaman çok temkinli bir tavır sergilemişlerdir. Ancak Çkp’nin aşırı soykırım politikası Uygur ailelerini yok ediyor.”
Kaynak; İngilizceden Türkçeye çevrilmiştir.